Over mij

Welkom op mijn website!

Ik ben professioneel muzikant, woonachtig in Utrecht. In wat voelt als een vorig leven ben ik opgeleid (door Erika Waardenburg) tot modern harpiste, waarna ik bij Anneke Pols viola da gamba studeerde en ik mij toelegde op historische uitvoeringspraktijk (HIP in het Engels, van historically informed performance practice) op instrumenten van zowel de harp- als de viola da gambafamilie. Op het Conservatorium van Amsterdam geef ik HIPpe harples.

Waarom HIP? Omdat ik een nieuwegierig mens ben...

Dingen die ik als kind later niet wilde worden: moeder, juf, verpleegster, popster.

Onder de dingen die ik op enig moment wel heb willen worden zijn: vioolbouwer, muzikant, danseres, componist, bloemiste, astronaut, filosoof. Nadat ik als twaalfjarig meisje in het Rijksmuseum van Oudheden gemummificeerde katten had gezien (o, die puntoortjes!) was ik ervan overtuigd dat ik archeoloog zou worden. Achteraf gezien ben ik al deze dingen die ik wilde in meer of minder letterlijke mate geworden, behalve bloemiste.

Voor mij is het spelen van muziek gecomponeerd in een tijd dat er nog geen opnames bestonden een vorm van archeologie. Ik wil, nee, ik móet te weten komen hoe een stuk muziek geklonken zou kunnen hebben toen het nog hedendaags was, in een wereld die net zo ver af staat van onze 21ste-eeuwse realiteit als de planeet Mars. Niet omdat ik zo nodig de bedoeling van de componist denk te kunnen achterhalen (wie ben ik om te beweren dat ik de bedoeling van Meester Bach kan doorgronden?) maar omdat het zinvol is. Net zoals Chopin op een klavecimbel niet zinvol is. Of althans niet erg zinvol... Bovendien heb ik - toen ik nog moderne harp speelde - mogen ervaren hoe componisten enthousiast kunnen reageren op een uitvoering van een werk dat zij oorspronlijk totaal anders hadden bedoeld.

Om tot leven te komen, moet muziek worden uitgevoerd. Ik kan genieten van mijn innerlijke voorstelling van een muziekstuk wanneer ik een partituur lees. Maar het is net als het lezen van een recept: niet erg voedzaam, en het kan alleen maar verrassen en voldoening geven in de mate waarin je je dat als lezer kunt voorstellen.

En om nog even bij de culinaire analogie te blijven: de bereiding van een gerecht vraagt om de juiste ingrediënten. Je kunt wel een cheese burger veganistisch maken (daar zijn vele goede redenen voor!), het resultaat kan zelfs best lekker smaken, maar is het nog wel een cheese burger? Als je er zo veel aan moet veranderen om het acceptabel te maken, deugde het oorspronkelijke concept dan eigenlijk wel?

En zo vraagt ook HIPpe muziek om HIPpe ingrediënten en grondige kennis van hun bereiding.

Op de pagina's 'Harps' en 'Viola da gamba & Lirone' zal ik verder uitwijden over een paar belangrijke ingrediënten: de instrumenten. Je vindt daar - evenals op de pagina 'Projecten en Programma's - ook links naar video's, want ik zou niet alles aan het voorstellingsvermogen van de lezer willen laten.

O, en een ferpectionist ben ik ook...

ferpectionistisch manifest

Stelling: een live uitvoering die net zo foutloos klinkt als een commerciele studio-opname, klinkt naar alle waarschijnlijkheid saai in dezelfde mate waarin bovengenoemde opname bewerkt is (te weten: in hoge mate).

De muziek die ik speel is gecomponeerd voor oren die haar niet telkens opnieuw konden beluisteren. Om muziek te kunnen ervaren, moest ze uitgevoerd worden. Het Engelse woord hiervoor, to perform, is alleszeggend: het Latijnse voorvoegsel per- betekent onder andere 'opnieuw, (nog) meer, helemaal'. To perform = opnieuw, nog meer en helemaal vorm(gev)en.

Opnames geven ons de mogelijkheid om een muziekstuk telkens weer op identieke wijze te horen klinken. Ik weet niet of ik daar zo blij mee moet zijn. Het brengt namelijk ook de noodzaak met zich mee om elke oneffenheid en elke uitglijder, die in een levende uitvoering het volgende moment alweer vergeten zijn, weg te poetsen, omdat ze bij herhaaldelijk afspelen gaan storen. Net als een steentje in je schoen, dat bij elke stap irritanter aanvoelt.

Ik ben niet geïnteresseerd in foutloos musiceren. Dit betekent niet dat ik het niet nastreef... dat doe ik wel, maar niet tegen elke prijs, niet ten koste van expressie en levendigheid. Wat mij raakt in een uitvoering en in een mens, is kwetsbaarheid, geen gladde onberispelijkheid.

Alle video's waarnaar deze site verwijst zijn gemaakt en gespeeld door mijzelf. Het zijn levende uitvoeringen in de zin dat er in de muziek niet geknipt en geplakt is; het (deel van een) muziekstuk dat je hoort is in één keer ingespeeld. De filmpes zijn wel bewerkt (in de - beperkte en groeiende - mate van mijn eigen kunnen) omdat ik prijs stel op een verzorgde presentatie. Als je van mijn video's geniet - en ik hoop dat je dat doet - beluister en bekijk ze dan niet keer op keer weer, maar bezoek live optredens. Het maakt niet uit wat, als het maar in levende lijve wordt uitgevoerd, per-formed.

(Dit laatste schreef ik voordat ik kon vermoeden dat één gemeen klein virusje concertbezoeken nagenoeg onmogelijk zou maken. Maar ik meen het nog steeds en hoop dat men opnieuw levende uitvoeringen zal gaan bijwonen zodra dat weer mogelijk zal zijn.)